Eraf (sure)

Wikipediya, ensiklopediya xosere ra
Eraf (sure)
Şınasiye
Tewr Sure
Zıwan Erebki
Maneyê cı Araf
Amarê sureyi 7
Verên Enam
Peyên Enfal

Eraf Qurane de jû sureya. Ayeta 3. (hirêyıne) Qurane de tewr gırda.

Surê Qurane
Fatiha  • Beqera  • Ali İmran  • Nisa  • Maida  • Enam  • Eraf  • Enfal  • Tewbe  • Yunus  • Hud  • Usıv  • Red  • İbrahim  • Hicır  • Nehl  • İsra  • Kehf  • Meryeme  • Ta-Ha  • Enbiya  • Hec  • Muminun  • Nur  • Furqan  • Şuera  • Neml  • Qeses  • Enkebut  • Rum  • Loqman  • Secde  • Ehzab  • Seba  • Fatır  • Yasin  • Safat  • Sad  • Zumer  • Ğafır  • Fussilet  • Şura  • Zuxruf  • Duxan  • Casiya  • Ehqaf  • Mıhemed  • Feth  • Hucurat  • Qaf  • Zariyat  • Tur  • Necm  • Qemer  • Rehman  • Weqıya  • Hedid  • Mıcadele  • Heşr  • Mımtehina  • Seff  • Cuma  • Mınafıqun  • Teğabun  • Telaq  • Tehrim  • Mılk  • Qeleme  • Haqqa  • Mearic  • Nuh  • Cın  • Mızzemmıl  • Mıdessir  • Qıyamete  • İnsan  • Mırselat  • Neba  • Naziat  • Ebesa  • Tekwir  • İnfıtar  • Mıteffıfin  • İnşıqaq  • Bıruc  • Tarıq  • Ela  • Ğaşiya  • Fecr  • Beled  • Şems  • Leyl  • Duha  • Şerh  • Tin  • Elaq  • Qedr  • Beyyina  • Zelzele  • Adiyat  • Qaria  • Tekasır  • Esr  • Hımeza  • Fil  • Khureyş  • Maun  • Kewser  • Kafırun  • Nesr  • Mesed  • İxlas  • Feleq  • Nas
Retrieved from "https://diq.wikipedia.org/w/index.php?title=Eraf_(sure)&oldid=447270"