Mustafa Kemal Atatürk

Wikipediya, ensiklopediya xosere ra
Mustafa Kemal Atatürk
Melumato şexsi
Dewlete Tırkiya
Cınsiyet Camêrd
Cayê biyayışi Selanik
Biyayış Mabênê ya zi
Merdış (Anıtqebir de tırb biyo)
Cayê merdışi Seraya Dolmabahçey
Sebebê merdışi (Siroz ra merd)
Wendış Mektebê Herbê Erdi
Pi Ali Rıza Efendi
Maye Zübeyde Hanım
Zıwani Tırki, Usmanıcki û Fransızki
Partner Latife Uşaki
Domani Sabiha Gökçen, Ülkü Adatepe, Abdurrahim Tuncak, Afet İnan, Zehra Aylin, Rukiye Erkin, Nebile İrdelp û Sığırtmaç Mustafa
Peyên İsmet İnönü û Fevzi Çakmak
İqtıdariye , û -, û
İmza İmzay cı

Mustafa Kemal Atatürk (1881 Selanik10 Tışrino Peyên 1938, Estanbol) reisicumhurê Tırkiyao verêno û generalê eskeriyay İmperatoriya Usmanıcan û Tırkiya biyo. Serdarê Meclısê Mılliê Tırkiya û serekweziro verên biyo. Pê embazanê xo Tırkiya nae ro.

Domaniye û genciye[bıvurne | çımeyi bıvurne]

Piyê Mustafa Kemali serra 1839 de Kocacık ameyo dınya. Eslê ho Manastır de qezay Debre-i Bâlâ rawo. Eslê cı seserra 14-15ine de Anadoliye ra bar kerdo ameyê Rumeli. Tay çımey zi vanê eslê ho Arnawudo. Kışta mayê ra zi Karaman ra ameyaye yörükanraya.[1]

Karney Mustafa Kemali ( Manastır Mekteb-i İdâdî-i Şâhânesi)
pê embazan a mektebê herbi de , 1901.
waya cı Makbule Hanım y maa cı Zübeyde Hanım

Zübeyde Hanım serra 195ıne de ameya dınya. Ali Rıza Bey, serra 1871ıne de, sodê Sangüllü Hacı Sofu ra keynay Varyemezoğlu İbrahim Feyzullahi Zübeyde ra zewaciya. Zübeyde Hanım wexteyo ke zewaciyaya se 14 serri biya. Gorey Teqwimê Rumi serra 1296ıne (miladî 1881) de, Selanik de ameyo rıyê dınyay. Aile de Fatma, Ömer, Ahmet, Naciye û Makbule rew merdê. Teyna Mustafa û Makbule teyna weş mendê. [2]

Mustafa Kemal yeno serranê mektebi se, maa cı vana wa şıro mektebê Mustafa'nın Hafız Mehmet Efendi, piyê cı zi vano Mektebi Şemsi İbtidai de (Şemsi Efendi Mektebi) vano wa bıwano. Mabênê ê serran de piyê cı mereno. Tay zemani çifligê Rapla resberey keno. Dıme maa cı vana wa biro mektebê xo bıqedino.ey zi mekteb baş kerd. Serra 1893yıne de kewt Selânik Askerî Rüştiyesi.

Çımey[bıvurne | çımeyi bıvurne]

  1. Sevtap Gamsız, T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük, 2012 İstanbul, s. 12
  2. Tuğlacı, Pars. Çağdaş Türkiye, 1. cilt (1987), Cem Yayınevi, s. 2